Inhoud
De voorbereidingen voor het Franse offensief op de heuvelrug van Vimy en de punt van Notre-Dame-de-Lorette beginnen op 3 mei met een methodisch bombardement op de Duitse linies. Het bombarderen duurt zes dagen en zes nachten.
Op 9 mei om 10 uur ‘s ochtends valt het 33e legerkorps onder bevel van generaal Pétain aan op een front van 6 kilometer breed. In enkele uren lukt het de aanvallers om het Duitse loopgravensysteem te overweldigen en 3 kilometer terrein te winnen in de richting van de heuvelrug van Vimy. De reserves kunnen de linies echter niet snel genoeg bereiken om deze spectaculaire doorbraak te steunen omdat ze te ver van het front gelegerd zijn. De Franse artillerie is niet in staat de verst gelegen eenheden te dekken. De Duitsers herstellen zich en beginnnen een tegenaanval.
De gevechten duren nog een week, met gruwelijke confrontaties op de hoogtes van Notre-Dame-de-Lorette. Uiteindelijk is het resultaat van het Franse offensief maar magertjes: de dorpen Carency en Ablain-Saint-Nazaire zijn overwonnen, maar de heuvelrug van Vimy – en dus de controle over de mijnstreek – blijft in handen van de Duitsers.
De menselijke offers van het Franse leger voor dit grote offensief zonder belangrijk strategisch resultaat, zijn tragisch: 102.000 man, ofwel twee keer zoveel als het aantal gevallen Duitsers tijdens alle Franse en Britse aanvallen tussen Arras en Festubert.
Yves Le Maner
Directeur van La Coupole,
Centrum voor Geschiedenis en Herinnering van de Nord–Pas-de-Calais